Een goed gebit voor iedereen! In onze parochie zal deze actie de komende twee zondagen centraal staan. Er zal een inzameling worden gehouden van tandverzorgende middelen voor mensen en gezinnen die moeilijk kunnen rondkomen. Dat gaat volgens Stichting Armoedefonds vaak ten koste van de mondverzorging. En zeker nu de energiekosten zo drastisch omhoog zullen gaan, wordt de noodklok geluid.
Deze actie werpt mij terug op mijn eigen jeugd. Ik was nog erg jong toen mijn ouders uit elkaar gingen. In die tijd wilde dat zeggen dat moeder met kinderen in de bijstand terecht kwamen. De rollen waren zo verdeeld dat de man werkte en de vrouw voor de kinderen en het huishouden zorgde. Bovendien was een scheiding een schandaal. Vooral voor de vrouw natuurlijk. Daar kwam het schandaal van de bijstand nog bovenop. Verharding van de maatschappij is niet alleen iets van deze tijd.
Ik heb groot respect voor mijn moeder. Ik heb haar het kruis van de gescheiden vrouw zien dragen. Ik heb ook gezien hoe zij geworsteld heeft om rond te komen. Regelmatig heb ik haar het geld in haar portemonnee horen tellen. Ik heb haar zien worstelen met de keuzes die ze moest maken bij het boodschappen halen. De kinderen een keer verwennen betekende tegelijkertijd jezelf iets ontzeggen. Maar niemand mocht merken dat je van de bijstand leefde: gewoon gekleed zijn, meedoen op school, als er mensen op bezoek kwamen dan kregen ze wat ze bij anderen ook kregen. Ze heeft nooit schulden gemaakt en nooit haar hand opgehouden, daarvoor was ze te trots. Daarom ben ik trots op haar. Ik gun haar een plaatsje in het rijtje van Allerheiligen.
Leven op de grens van armoede vraagt veel van mensen. Het is een voortdurend watertrappelen waar geen kust in zicht is. Sommige mensen is het gegeven om creatief te zijn, maar de meesten nemen of de vlucht naar voren en steken zich in schulden, of laten zich door hun uitzichtloze situatie iedere levensvreugde ontnemen. Natuurlijk, armoede is relatief. Armoede in Afrika heeft een ander gezicht dan in het rijke Westen. Maar het blijft armoede, een schandvlek op het samenleven.
De Werelddag van de armen, door paus Franciscus in 2017 ingesteld, maakt ons ervan bewust dat dit schandaal nog steeds bestaat, in de arme landen, maar ook in onze directe omgeving. Nu valt hij op 13 november. De paus roept ieder jaar weer op woorden om te zetten in daden. Ook dit jaar. Ik wil u graag uitnodigen uw steentje bij te dragen aan het verlichten van de armoede in onze eigen omgeving. Hartelijk dank!
Diaken René de Weerd
