Het woord stilte kan worden herleid tot de Hebreeuwse term damamah, die is afgeleid van het werkwoord damam. De Hebreeuwse term harash is ook belangrijk: dat werkwoord verwijst naar mensen die zwijgen, hun vrede bewaren of hun mond houden. Het kardinale idee van de etymologie van zwijgen is het principe van je rust bewaren of je mond houden. Het idee wordt verder uitgelegd door het online Etymologisch Woordenboek door het woord 'stilzwijgen' voor te stellen, dat een toestand van geluidloosheid aanduidt. Dit is nauw verbonden met het Latijnse silentium dat te maken heeft met de kunst van het stil zijn.
De betekenis van stilte hier omvat niet de Hebreeuwse term dumah die verwijst naar de dood en de stilte van een persoon die de ander bewust vijandig houdt zonder een mogelijkheid te bieden voor relationele verzoening.
Degene die de altijd dwalende geest kan kalmeren, kan genieten van deze stilte. De menselijke geest is kwetsbaar en heel vatbaar voor sommige innerlijke stemmen die tot bedaren moeten worden gebracht.
In deze luidruchtige wereld hebben we allemaal af en toe deze productieve stilte in ons leven nodig om op onszelf te reflecteren en te kijken waar we ons in het leven bevinden.
Pater Titus Ikyomke Cssp
