In het Mariabedevaartsplaatsje Kevelaer, net over de grens in Duitsland, ligt een Kruiswegpark. Dat park ligt net wat buiten het bedevaartscentrum waar de genadekapel, de kaarsenkapel en de basiliek staan. Het is een kleine wandeling ernaartoe. Je loopt zo de gezellige drukte van Kevelaer uit, de stillere straten en het park tegemoet.
Bij de ingang staat een eerste beeldengroep. Deze hoort niet bij de Kruisweg van veertien staties, maar wel bij het verhaal van Jezus’ lijdensweg. We zien een Jezus die geknield en biddend opkijkt en een engel ziet die Hem een kelk aanreikt. Je kunt Jezus bijna horen bidden: ‘Laat deze beker aan mij voorbijgaan, Vader.’ Maar ook: ‘Niet Mijn wil geschiede, maar Uw wil.’
Het lopen van deze Kruisweg is echt een weg. Van overdekte statie loop je naar overdekte statie, die allemaal in een soort huisje zijn opgesteld. De beelden van de groepen kijken je soms boos, soms arrogant en soms verdrietig aan.
In deze tijd van het jaar is het extra bijzonder om die Kruisweg daar te lopen. In voorbereiding op Pasen is het bezinnend om met Jezus mee op te lopen en te proberen te bevatten wat Hij voor ons heeft gedaan. Daarnaast is het fysieke lopen bezinnend. Het Kruiswegpark ligt -zoals het woord suggereert- in een prachtig groot park. De bomen krijgen jonge groene blaadjes, sommige struiken hebben al voorzichtige bloesems en vogels zijn goed te horen.
In Kevelaer is het middenstuk van het park, ook het kerkhof van het stadje. Soms hoor of zie je daar dan een begrafenisstoet. Het laatste deel van het leven van Jezus is zichtbaar verbonden met leven van de mensen die een dierbare op dat kerkhof hebben liggen. En het leven van Jezus is zichtbaar verbonden met de dood van hen die rusten op dat kerkhof. De laatste statie van de Kruisweg is per slot van rekening de graflegging. Maar daar houdt het niet op: op weg naar de uitgang is er nog een huisje/kapel dat de opstanding symboliseert. Niet groots of bombastisch, maar hoopgevend.
Jezus is niet in de dood gebleven, dat was en is geen eindpunt. Voor Jezus niet, en ooit voor ons ook niet. Het Kruiswegpark in Kevelaer maakt dat mooi zichtbaar, want buiten het park loop je weer richting de Genadekapel door een steeds gezelligere straat. Je komt uit op het pleintje waar je een kaarsje kunt aansteken. Het Licht heeft zo het laatste woord.
pastoraal werker Johanneke Bosman
