Je hoeft niet alleen er maar beter naar te kijken om te beseffen dat de aarde tot ons spreekt. Ze schreeuwt zoals elk levend wezen dat lijdt en haar lijden uitschreeuwt. Natuurrampen, droogte, overstromingen, bosbranden hier en daar. Ons milieu desintegreert. In ons land is het nu ongewoon weer in de lente. De kans op brand in de natuur neemt met de dag toe. In Afrika zijn er landen die nu een heel veel ongewone droogte lijden.
Maar luisteren we naar de schreeuw van de aarde? Zien we haar ellende? Ze loopt het risico onbewoonbaar te worden. Waar zullen we dan wonen? Wat zal er van ons ‘’gemeenschappelijk huis’’ worden.
De milieucrisis waarmee we geconfronteerd zijn, als gevolg van onze eigen acties in de natuur, vraagt om antwoorden. Antwoorden die niet alleen politiek, economisch, ecologisch of sociaal zijn. Antwoorden die een verandering vereisen in onze houding tot de aarde. De situatie van onze planeet vraagt om een totale en radicale herziening van de manier van leven zowel collectief als individueel.
Zoals Paus Franciscus in “Laudato Si’ aangeeft, hebben we een ‘’mentaliteitsverandering’’ nodig van de manier waarop we het leven in het algemeen en de wereld in het bijzonder bekijken en beschouwen. Door goed te zorgen voor de aarde kunnen wij met elkaar onze aarde conserveren
Pater Titus Ikyomke
