Beste mensen,
Inmiddels ben ik ruim twee maanden ziek. Ik mis het voorgaan in de vieringen, de activiteiten ook en zelfs het vergaderen. En ik merk dat heel wat mensen mij ook missen en meeleven. Dat doet me goed.
Ik wil u daarom op de hoogte brengen van de stand van zaken.
Waar men aanvankelijk aan een longontsteking dacht, blijkt er toch meer aan de hand. Na diverse onderzoeken in het Jeroen Bosch Ziekenhuis is de diagnose nu duidelijk. Ik heb prostaatkanker, waarbij er ook uitzaaiingen zijn. Volledige genezing is niet mogelijk, maar een goede behandeling, waarbij ik – deo volente – de nodige jaren vooruit kan, wel. Er zijn medicijnen die de kanker als het ware in een winterslaap brengen, zodat ik minder last heb van pijn en weer zou kunnen functioneren. Met die medicijnen ben ik inmiddels begonnen. Ondertussen merk ik dat ziekzijn veel energie kost. Het zal daarom toch nog enige tijd duren voordat ik hopelijk weer de pastoor kan zijn die ik graag wil zijn. Of dat op het oude niveau van 100% zal zijn is nu nog niet duidelijk.
De komende tijd zal blijken in hoeverre herstel vordert. Wat dit betreft komt het goed uit dat het vakantietijd is – augustus is een rustige maand. Rust – al is die noodgedwongen – doet zonder meer wel.
Natuurlijk ben ik geschrokken van dit bericht. En ik verwacht dat u ook schrikt. Tegelijk besef ik dat het iedereen kan overkomen. In het ziekenhuis merk ik dat ik niet de enige ben. Ik ben ook opgelucht dat nu bekend is wat ik mankeer. Ook dat geeft rust.
Zo bent u op de hoogte. Dank u wel voor alle kaarsjes, gebeden en lieve gebaren die ik mocht ontvangen. We zien elkaar!
pastoor Paul Janssen
