Update project van pater Titus in zijn geboortedorp Akputu

25 september 2024
Pater Titus terug uit Nigeria

De vakantie is voorbij en we zijn het nieuwe seizoen vol enthousiasme begonnen. Op 25 augustus mocht ik in mijn geboortedorp Akputu mijn 10-jarig priesterjubileum vieren, omringd door mijn familie, de sponsorkinderen, hun gezinnen en de dorpsgemeenschap.

Het was een feest vol vreugde, met dans en maaltijden waarin de dankbaarheid van de mensen naar voren kwam voor de steun die zij ontvangen vanuit de Mariaparochie.

Dankzij jullie hulp krijgen steeds meer kinderen de kans om naar school te gaan en zo een betere toekomst op te bouwen. Dit jaar hebben we drie nieuwe kinderen kunnen toevoegen aan het sponsorprogramma en zij zijn allemaal voorzien van uniformen, schooltassen, schoenen, sandalen schoolboeken en schriften. Dit is alleen mogelijk door jullie gulle bijdragen, waarvoor de families enorm dankbaar zijn.

Een bijzonder moment op de dag van mijn jubileumviering was de doop van de drieling. Tijdens de Mis werden ze feestelijk naar het altaar gedragen en gepresenteerd aan de gemeenschap. Deze daad van naastenliefde heeft zoveel indruk gemaakt dat de hele familie, bij monde van het familiehoofd, heeft besloten zich aan te sluiten bij de Katholieke Kerk. Het was een ontroerend moment van blijdschap, saamhorigheid en dankbaarheid.

Hoewel de drieling pas geleden ziek was en naar het ziekenhuis moest, zijn ze dankzij jullie goede zorgen weer hersteld. De gemeenschap van Akputu blijft bidden voor Mariaporochie en jullie allemaal. Moge God jullie zegenen en jullie ondersteunen in jullie goede werken.

Wij willen deze schoolkinderen en de drieling graag blijven helpen. U kunt uw bijdrage overmaken op het rekeningnummer van de Parochie Heilige Maria: NL22 RABO 0163 3640 52 onder vermelding van  ‘Arme Kinderen Nigeria’.

Met hartelijke groeten en diepe dankbaarheid,
Pater Titus 

27 augustus 2024
Zo gaat het met de kinderen in Akputu in Nigeria, het geboortedorp van pater Titus

Het is vakantie, een tijd van ontspanning en een periode om andere dingen te doen. Ik wens mensen die op vakantie gaan een heel mooie tijd toe. Mensen die thuis blijven, bedenk: oost west, thuis best.

Het gaat prima met de sponsorkinderen op school. De kinderen bereiden zich voor op hun examens voor de zomervakantie.

Christopher, een van de kinderen die bij mijn zus in de stad woont, vierde zijn verjaardag op 26 april. Het was voor hem de allereerste verjaardag die hij met zijn vrienden vierde.

Afgelopen weken is er iets heel verdrietigs gebeurd in mijn dorp Akputu. Een vrouw in mijn dorp is bevallen van een drieling. De verloskundige was niet voldoende bekwaam en zij dacht dat het maar één baby was. Tijdens de bevalling is de moeder overleden! De vader is heel arm en hij kan niet voor deze baby’s zorgen. Ze waren naar de markt gegaan om te bedelen voor melk voor de baby’s maar zij hebben maar heel weinig gekregen. De baby’s zijn naar mijn moeder gebracht met de vraag of ik de melk voor hen kan kopen. Ze waren bang dat de baby’s het niet zullen redden als zij geen babymelk krijgen. Ik heb tot nu toe de melk gekocht, maar het is erg duur en ze moeten niets anders drinken dan de melk voor baby’s tot zes maanden. Tot nu toe gaat goed met de baby’s. De enige uitdaging is om deze melk te blijven kopen om hun levens te redden. Wij willen deze schoolkinderen en de drieling graag blijven helpen. U kunt uw bijdrage overmaken op het rekeningnummer van de Parochie Heilige Maria: NL22 RABO 0163 3640 52 onder vermelding van ‘Arme Kinderen Nigeria’.

Ik vier ook mijn 10-jarig priesterjubileum op 25 augustus tijdens mijn vakantie in mijn dorp Akputu met mijn familie, de sponsorkinderen en mensen uit mijn dorp. De familie van de drieling kijkt ernaar uit dat ik ze zal dopen als ik kom. Ze zullen op 25 augustus tijdens mijn jubileumviering aan God worden opgedragen.

Pater Titus

 

---

Vastenactie 2024: Onderwijs in Angola

Met Aswoensdag is de Veertigdagentijd weer begonnen. Een tijd van voorbereiding op het Paasfeest. Een tijd ook van bezinning op het eigen leven. Wat is mijn relatie tot God, hoe sta ik in de wereld? Vragen die niet los van elkaar staan. Ik kan God niet liefhebben wanneer ik mijn naaste ook niet liefheb.
Tijdens de Veertigdagentijd wordt ook de Bisschoppelijke Vastenactie gehouden. De Vastenactie ondersteunt mensen in ontwikkelingslanden die zich inzetten voor een rechtvaardige, humane en welvarende samenleving. Een samenleving waarin ieder mens tot zijn recht kan komen door studie, werk, gezin en zorg.

Dit jaar ondersteunen zij een project in Angola. Daar hebben veel kinderen, vooral op het platteland, nauwelijks toegang tot het onderwijs. De oorzaak hiervan is het tekort aan basisscholen en leerkrachten. Dat heeft grote gevolgen: uitsluiting, werkloosheid en armoede. Het bisdom van Lwena is daarom gestart met een alfabetiseringsproject. Het wil de kinderen helpen om vooruit te komen in het leven door goed onderwijs, waardoor ze beter kunnen meedoen in de samenleving.

Komende weken zullen we actie voeren voor dit project. Je bent van harte uitgenodigd om een steentje bij te dragen. Dat kan door geld over te maken via de website van de vastenactie, maar ook door mee te doen met de collectes die in de kerk worden gehouden. Hartelijk dank voor je gulle gave!

---

 

DoCat

Diaken René de Weerd heeft in opdracht de Docat uit het Duits vertaald, het vervolg op de Youcat.  De Docat is via de parochie verkrijgbaar. Bestel hem bij ons secretariaat:  secretariaat@parochiemaria.nl of bij onze diaken diaken@parochiemaria.nl

Deel 1: Wat moet ik doen?

“Een christen, die in deze tijd geen revolutionair is, is geen christen.” Zo luidt de handtekening die paus Franciscus zette onder de Docat, de toegankelijke vertaling voor jongeren van de sociale leer van de katholieke Kerk, zoals die sinds paus Leo XIII is ontwikkeld. Een sociale leer die ervan uitgaat dat liefde zich werkelijk in daden uitdrukt, en niet alleen in woorden.

De Docat is een vervolg op de Youcat. De Youcat is een catechismus voor jongeren, waarbij de geloofsleer op een zeer toegankelijke wijze wordt uitgelegd. Bij het woord ‘catechismus’ willen de stekeltjes nogal eens overeind gaan staan. Maar de insteek is zeker anders dan bij de catechismus van vroeger: niet domweg uit je hoofd leren maar je eigen maken door lezing en gebed, gesprek en handelen. Want daar ligt de uitdaging.

De Youcat wil ingaan op de vraag: Wat geloven wij? De Docat gaat in op de vraag: Wat moet ik doen (het woordje do in de titel)? Wanneer je als christen een antwoord wil geven op die vraag ontkom je niet aan twee stappen die je moet zetten. Op de eerste plaats is het belangrijk dat je weet wat de opdracht is voor de christenen in onze wereld. Inhoudelijk verdieping is nodig. Je moet kunnen verantwoorden naar andere mensen waarom je zo handelt en niet anders. Want laten we eerlijk zijn, Christus kon in zijn tijd ook behoorlijk dwarsliggen. Hij at met zondaars, vergaf een overspelige vrouw, en stelde een Samaritaan als voorbeeld voor de strikt volgens de wet levende Joodse geestelijkheid. Wanneer we de sociale leer van de Kerk ons eigen hebben gemaakt, zijn we innerlijk vrij om er werkelijk naar te handelen. Revolutionair zijn, zoals de paus het uitdrukt.

Op de tweede plaats moet je in relatie tot de wereld om je heen treden. Niet leven alsof kerk en wereld twee verschillende leefwerelden zijn, maar met de ogen van Christus naar de wereld durven te kijken. Doen we recht aan ieder mens, aan onszelf, aan de mensen om ons heen, aan de mensen in onze omgeving, aan de mensen in onze wereld? Waarbij we het niet bij dromen of praten moeten laten, maar echt “de sociale leer op twee benen” worden.

Soms lijk de kerk suf, outdated, niet meer van deze tijd. Maar als je kennisneemt van de sociale leer van de Kerk, dan zie je hoe actueel die is, hoe hij goede, indringende vragen stelt bij brandende thema’s, zoals de waardigheid van iedere mens, de omgang met sociale media, het belang van werk, de invloed van de economie op het (samen)leven, de relatie Kerk en politiek, het milieu, de vrede. Juist de sociale leer biedt de Kerk de mogelijkheid om het verschil te maken in onze tijd! Zoals de paus zegt: “We kunnen met de kracht van het evangelie de wereld werkelijk veranderen.”

Komende tijd zal er in onze parochie aandacht worden besteed aan de Docat. Er zullen ook bijeenkomsten worden gehouden, ter presentatie maar ook ter verdieping. U bent van harte uitgenodigd om als parochie Maria mee te doen met een antwoord op de vraag: “Wat moet ik doen?”

Deel 2: De sociale leer van de Kerk

Jezus zegt: “Wat je voor de geringste broeders hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan.” Voor veel christenen is dit het hart van het evangelie. Vele heiligen, zoals Franciscus, Vincentius en Moeder Teresa hebben door deze uitspraak van Jezus hun leven radicaal veranderd.

Heb je als Kerk dan eigenlijk wel een sociale leer nodig? Is het niet voldoende om vanuit de bewogenheid van het hart te handelen, je gewoon in te zetten voor de armen, onderdrukten of ontheemden? Bij een leer denk je aan het hoofd, bij inzet aan het hart.

De behoefte om een sociale leer van de Kerk te ontwikkelen ontstond in de tweede helft van de 19e eeuw. Die behoefte ontstond om twee redenen. Op de eerste plaats kwam er door de toenemende industrialisatie een meedogenloos kapitalisme op, waaruit een economie ontstond die de (kleine) mens letterlijk vernietigde. Arbeiders die 14 uur per dag moesten werken, en leefden in sloppenwijken. In Europa behoren deze toestanden grotendeels tot het verleden, maar buiten Europa maken ze in veel landen nog deel uit van de werkelijkheid: denk maar aan de slums of aan de arbeiders in Qatar.

Op de tweede plaats moest het christendom zich bezinnen op haar eigen identiteit. In dezelfde tijd ontstonden bewegingen met een eigen wereldbeeld of ideologie, zoals het socialisme en het communisme. Ook zij werden geraakt door het lot van de geringsten, maar vanuit andere beweegredenen en idealen. Zo voelde de Kerk de noodzaak om zich te bezinnen op haar eigen beweegredenen en idealen. Dat gebeurde voor het eerst in de encycliek Rerum Novarum van paus Leo XIII.

De sociale leer staat niet stil, is geen afgerond geheel. Onze maatschappij verandert voortdurend. Nieuwe problemen ontstaan en vragen om een gelovig antwoord. Zo schreef paus Franciscus in 2015 zijn encycliek Laudato Sí, die ingaat op de problemen van klimaat en duurzaamheid. En het gaat niet alleen meer om materiële problemen, maar ook bijvoorbeeld over ons omgaan met sociale media of wat nu eigenlijk het fundament van de samenleving is nu het gezin niet meer de stabiliteit biedt die opgroeiende mensen zo hard nodig hebben. Nadenken over deze problematieken kan richting geven aan het handelen. Dat is wat de sociale leer wil: uitgangspunten en idealen geven voor christelijk handelen, zodat iedere christen weet waarom.

De sociale leer geeft geen hapklare antwoorden op de sociale problemen. Maar hij helpt je wel om de antwoorden te vinden. Hij helpt je ontdekken wie je bent als christen, waar je roeping ligt in deze wereld en hoe je met de kracht van het evangelie de wereld werkelijk kunt veranderen.

Deel 3: Gods Masterplan

Het eerste verhaal in de Bijbel is het scheppingsverhaal. Het vertelt hoe God alles heeft geschapen, hoe Hij aan het begin staat van al wat bestaat. En dat niet alleen: er staat ook dat God zag dat alles goed was, heel goed zelfs. De schepping beantwoordt aan zijn bedoelingen. Je kunt je afvragen waarom God überhaupt de wereld heeft geschapen. Had Hij het niet gedaan, had Hij alles wat bestaat een hoop ellende bespaard. Toch heeft Hij de wereld geschapen, met al haar tekortkomingen, en gezegd dat het heel goed was. Dat zegt veel.

Op de eerste plaats vertelt het ons dat alles wat bestaat volgens Gods bedoeling bestaat. Hij heeft ons geschapen. Niet als een leuk speeltje, wat Hij weg kan gooien als het niet meer leuk is, alsof het niet meer van Hem is, maar als het werk van zijn handen. Hij wil dat wij bestaan. Met onze goede en slechte kanten. Niet uit onverschilligheid, maar uit liefde. Hij geeft om ieder van ons.

Op de tweede plaats heeft Hij een bedoeling met ons. Vaak denken we dat God ver van ons af staat, dat we Hem niet kunnen kennen en dat we zijn wil niet kunnen doorgronden. Dat we daarom ook niet kunnen weten wat zijn bedoeling is, ook niet met ons. Maar dat weten we juist wél. Dat vertelt ons het evangelie van eerste Kerstdag: ‘Niemand heeft ooit God gezien; de Eniggeboren Zoon, die in de schoot des Vaders is, Hij heeft Hem doen leren kennen,’ Jezus is de weg, de waarheid en het leven. Door Hem weten we wat God met ons van plan is, kennen we zijn bedoeling.

God geeft om zijn schepping. God geeft om alle schepselen, de vogels in de lucht, de lelies in het veld, en om ieder van ons. Omdat God de liefde zelf is, en wij het werk van zijn handen zijn. Die liefde heeft Hij ons betoont in Jezus Christus. In Hem zien we de liefde van God voor heel de schepping, ook en juist in haar tekortkomingen.

Hij heeft ons mensen geschapen als zijn beeld en gelijkenis. Dat geeft ook zijn bedoeling aan met de schepping. Net zoals Hij ons, als zijn schepping, liefheeft, zijn wij ook geroepen de schepping in het algemeen, maar onze naaste in het bijzonder, ook lief te hebben. Gods liefde loopt als een rode draad door heel de schepping. Ieder van ons is geroepen die draad op te pakken. Ieder van ons is geroepen Gods schepping lief te hebben.

Dat is het masterplan van God. De opdracht om geheel de schepping – ook met alle tekortkomingen – lief te hebben begint bij de liefde tot God de Schepper. Alleen door de Schepper lief te hebben kunnen we het schepsel – met al zijn onvolkomenheden – liefhebben. De sociale leer begint daarom bij God de schepper, zijn liefde voor de schepping, en onze opdracht die liefde op te pakken en in ons eigen leven op een concrete wijze vorm te geven.

Ga er maar aan staan! Een hele uitdaging!

 De Docat is via de parochie verkrijgbaar. Bestel hem bij ons secretariaat secretariaat@parochiemaria.nl of bij onze diaken diaken@parochiemaria.nl