In de Bijbel zijn er veel mensen die niet bij naam worden genoemd en terloops ter sprake komen. Ze vallen amper op. Echter, ook zij kunnen een voorbeeld en een inspiratiebron zijn voor ons. Ik denk aan de man die springend en God lovend de tempel in gaat nadat hij is genezen (Handelingen 3).
Het is een verhaal over een verlamde man die elke dag bij de tempel zit om te bedelen. Voorbijgangers herkennen hem als een verlamde bedelaar, maar niemand kent zijn naam. Hij is gereduceerd tot een naamloos object. Hoe ongehoord, vergeten en anoniem kun je als mens zijn? De apostelen Petrus en Johannes zien deze man zitten en in de naam van Jezus zeggen zij tot hem: “Sta op en loop.” De man staat op en uit blijdschap gaat hij “springend en God lovend” de tempel binnen. Hij is genezen. Een wonder!
De woorden “springend en God lovend” raken mij. Ik probeer mij het geluk van deze man voor te stellen. Hoe hij uit vreugde door de tempel springt. Jubelend om Gods liefde. Kunt u het voor u zien? Wat een prachtig getuigenis!
Met Pasen hebben wij gevierd dat Jezus uit de dood is opgestaan. Jezus leeft! Niet de dood of het kwaad heeft het laatste woord, maar de liefdevolle God. De Paastijd waarin wij ons nu bevinden mogen wij gebruiken om ons te verwonderen over de opstanding. We mogen God danken voor zijn liefde en genade. Helaas lukt dat niet altijd. We zijn druk, hebben geen tijd of zijn de verwondering verloren. Soms voelt het geloof als iets vanzelfsprekends waar je niet bij stilstaat, ten onrechte. Ons christelijk geloof is een wonder en gift!
Ik zou graag meer zijn zoals deze man in de tempel. Hij is dankbaar voor de liefde van God. Hij looft en prijst God om zijn wonderdaden. Laten wij dat ook doen in deze Paastijd. Jezus leeft! Zo mag de man in de tempel een voorbeeld zijn voor ons allemaal.
Floris Oude Vrielink
Student theologie & stagiair in de Mariaparochie
