U weet het allemaal als parochiaan: onze parochie draagt de naam van Maria. Het is normaal al mooi om onder de mantel van Maria parochie te mogen zijn, maar in mei en oktober nog net een klein beetje extra. In het Parochiecentrum in Rosmalen en in de Pastorie in Den Bosch zijn nieuwe etalages ingericht met grote mooie Mariabeelden en natuurlijk haar kleuren blauw en wit.
Maria staat dicht bij ons, ze bidt met ons mee bij mooie momenten en als het leven lastig en weerbarstig is. Wij zingen haar hulde in talloze ‘Marialiedjes’ die we overgeleverd hebben gekregen van de generaties voor ons. Sommige liederen zijn voor moderne oren misschien een beetje zoetig, of hebben ouderwets taalgebruik, en toch blijven we ze zingen. Ze lijken een beetje in ons DNA te zitten.
Het is mooi om door Maria en het zingen van haar liedjes aan te kunnen sluiten bij generaties voor ons die de voorspraak van Maria hebben gevraagd bij haar zoon Jezus. Het is mooi om te weten dat na ons Maria er zal zijn om mee te bidden met wie haar gebed vragen. Zo hebben wij daarmee een voortgaande traditie.
Onze parochie en wij persoonlijk mogen ons verbonden weten met Maria, de vrouw die vol vertrouwen ‘Ja!’ zei tegen God. Deze maand mei is naast een maand van mooie tradities, ook een maand bij uitstek om na te denken over hoe wij zelf ‘Ja!’ zeggen tegen God.
Doen we dat überhaupt, of is het iets ver van ons bed? Denken we er wel eens over na? Het komende Pinksterfeest kan ons misschien een duwtje geven om er weer eens goed over na te denken: wat begeesterd mij om volgeling van Jezus te zijn? Durf ik dan ook vol vuur ‘Ja!’ te zeggen tegen God?
En doe ik daar dan ook iets mee? Laat ik dat dan ook zien, niet alleen in het zingen van een lied, maar ook in daad?
Moge Maria ons bij dit soort vragen een voorbeeld zijn!
Heilige Maria, bid voor ons!
pastoraal werker Johanneke Bosman
