Volgende week gaan we stemmen. Meer dan voorheen hoor ik mensen de vraag stellen: “Op wie ga jij stemmen?” Je stem uitbrengen is moeilijker geworden in een versplintert politiek landschap. Het overzichtelijke politieke spectrum van liberaal, christendemocratisch en socialistisch behoort tot het verleden. Niet alleen de maatschappij bestaat uit individualisten, maar ook de politiek lijkt meer en meer een afspiegeling van dat individualisme te worden.
Tijdens een bijeenkomst over de sociale leer van de Kerk vroeg iemand: “Kerk en politiek, hoe moeten we dat zien?” De Kerk is geen politieke partij. Zoals Christus zei: ‘Mijn koninkrijk is niet van deze wereld.’ In het kerkelijk jaar bewegen we ons richting Christus Koning. De vestiging van zijn koninkrijk luidt tegelijkertijd een geheel nieuwe wereld in, het Nieuwe Jeruzalem, een wereld van vrede en rechtvaardigheid.
Toch leven we in deze wereld. We kunnen ons niet terugtrekken in een kleine wereld van de heilige rest, maar moeten als Kerk onze verantwoordelijkheid nemen in en voor deze wereld. Ook door onze stem uit te brengen.
De sociale leer van de Kerk kan daarbij helpen. Die zegt dat een beschaving van liefde wordt gebouwd op de pilaren van de waardigheid van iedere mens, het algemene welzijn, subsidiariteit en solidariteit. Ieder mens telt, ieder mens heeft recht op geluk, ieder mens mag zelf zijn eigen weg zoeken om dat geluk te vinden, en als hem dat niet lukt, dan is ieder van ons geroepen hem daarbij te helpen.
Als christenen mogen bouwen aan een samenleving die rust op die pilaren. Gods liefde voor elk van ons wordt daarin zichtbaar, hoe gebroken soms ook. De Nederlandse bisschoppen hebben de gelovigen in een brief opgeroepen om bij het kiezen deze beginselen mee te laten wegen in hun keuze. Een pittige brief getiteld ‘Iedereen moet mee kunnen doen’. Je kunt hem vinden op de website van www.rkkerk.nl, en op de sites van ieder bisdom, behalve ons eigen bisdom. Stof tot nadenken. Niet alleen over christen zijn in deze wereld, maar ook over gelovige zijn in een Kerk die weliswaar in de wereld is, maar niet van de wereld.
René de Weerd, diaken
