Het aftellen is begonnen. “Het is bijna de zaterdag na Sint Maarten hè, Johanneke?”, zegt mij een wijsneus met een glinstering in de ogen. “Ja, dat klopt. Hoezo?”, vraag ik. “Dan komt SINTERKLAAS AAN!!!!!”, terwijl ik tegelijkertijd een blik krijg van: hoe-kun-je-dat-nou-vergeten?
Nu was ik dat zeker niet vergeten, maar deze reactie wilde ik ook niet missen. We zijn de dagen aan het aftellen dat het eerst Sint Maarten wordt, zodat het daarna al snel Sint Nicolaas zal zijn.
Maar alles op z’n tijd, dus eerst Sint Maarten. De stoere soldaat uit het Romeinse leger, die zich liet raken door de armoede die hij om zich heen zag en geïnspireerd door de verhalen over Jezus zelf ook goed wilde doen.
Het bekendste over Sint Maarten is dat hij zijn mantel in tweeën sneed om een helft aan een arme man bij de stadspoort te geven. Een van de werken van barmhartigheid waar Jezus het over heeft, kreeg in dit gebaar een concreet gezicht: de naakten kleden.
Dat Martinus kluizenaar werd, en zelfs nog bisschop van het Franse Tours, is minder bekend. Een school genoemd naar Sint Maarten zamelt ieder jaar kleding in, die zij op 11 november in een feestelijke processie met lampions naar de plaatselijke kledingbank brengen. Zo eren zij, met het delen van kleding hun patroon en ligt de nadruk ’s avonds bij het langs de deuren gaan om te zingen voor snoepjes niet alleen daarop die dag.
Na Sint Maarten, komt dan Sint Nicolaas. De bisschop die komt geven. Na het aftellen naar de intocht, komt het aftellen naar 5 december. De verwachting hangt soms voelbaar in de lucht….
We vergeten dan soms dat het dan al eerste Advent is geweest, en we de vier zondagen aftellen, terwijl wij uitzien naar het Licht dat in een stal geboren zal worden.
En met een beetje pech, of geluk, hoe je het zien wil, hebben we vanaf 1 december ook nog de Adventskalender, waarin we de 24 dagen aftellen naar Kerstmis. Er valt dus heel veel af te tellen de komende tijd.
Soms lijkt het er een beetje op, dat het aftellen, de verwachting, het uitzien naar, iets is wat op ons zelf is gericht. We zien er naar uit om iets te krijgen. Snoepjes met Sint Maarten, cadeautjes van Sint Nicolaas, vakantie, lekker eten, en soms nog meer cadeautjes met Kerstmis.
Dat is wel een beetje apart…. Sint Maarten, die gaf de helft van zijn mantel weg. Sint Nicolaas, die gaf zijn erfenis weg als bruidsschat aan die arme meisjes (daarom zetten wij onze schoen, ik vertel je dit verhaal graag als je het niet kent) en Sint Nicolaas zorgde ervoor dat er tijdens een hongersnood genoeg te eten was (De hongerige voeden, zoals Jezus heeft gezegd). En het Kind ons met Kerstmis gegeven door God, heeft Zijn leven voor ons gegeven.
Dat wij aftellen om iets te krijgen, zouden we kunnen uitbreiden, omvormen, van aftellen naar zelf ook iets geven. In navolging van Maarten, Nicolaas en Jezus.
Pastoraal werker Johanneke Bosman
