Onlangs was ik een dag te vroeg in Parijs. Er was dus wat tijd over om rond te dwarrelen door de straatjes en steegjes. Onderweg kwam ik langs een cafe, waar op dat moment 'Somewhere over the Rainbow' werd gedraaid, uit de 1939 verfilming van “The Wizard of Oz. Terwijl ik omhoog keek zag ik een naïeve muurschildering met een regenboog en een matroos. Spontaan begon ik te glimlachen en ik moest denken aan de regenboog als Bijbelse teken van hoop en vrede.
De volgende dag kwam ik door hetzelfde straatje en ik zag enigszins tot mijn ontzetting dat de veelkleurige schildering letterlijk wit werd gekalkt… Daar verdween mijn veelkleurige teken van hoop en vrolijkheid onder een laag verf en ik moest helaas concluderen dat niet iedereen behoefte heeft aan een regenboog…
Hoop is kostbaar en kwetsbaar en het is zeker niet verkeerd om de hoop die diep in onze harten leeft ook met anderen te willen delen. Je kunt het echter niet opdringen aan anderen. Soms hebben mensen van alles meegemaakt, waardoor ze als het ware alles zwart of wit willen schilderen. Denk bijvoorbeeld aan het liedje 'Paint it Black', van de Rolling Stones, waar verdriet bijna een tastbare kwaliteit krijgt.
Toch hoop ik dat er uiteindelijk voor iedereen licht gaat dagen en dat ze na een zware storm, ook een regenboog kunnen waarderen.
Misschien is deze Advent bij uitstek een kans om te zoeken naar tekens van hoop en een 'veelstemmig licht dat ons aanstoot in de morgen'.
Kapelaan Geoffrey de Jong
