Een jubileum wordt wel vaker gevierd. Een decennium hier, vijfentwintig jaar daar, maar twee eeuwen is wel andere koek! Het herenkoor viert op 26 mei hun tweehonderdjarig bestaan. Reden genoeg om eens te vragen hoe een koor eeuwenlang stand kan houden als er steeds meer koren zijn die ermee moeten stoppen.
Zaligheid van het zingen
Zingen is van zichzelf al een kunst. Niet alleen om te kunnen, maar ook om van te genieten. Daar weet de voorzitter van het Herenkoor Dick Steenbergen alles van. In zijn jonge jaren wilde hij graag met muziek aan de gang, maar het juiste instrument vond hij maar niet: “Van de gitaar ging ik naar de saxofoon, naar de piano, maar het bleek steeds niets voor mij. Uiteindelijk vond ik mijn muzikale zin in zang,” vertelt hij. Hij is nu voorzitter van het Herenkoor in Rosmalen, maar is ook actief bij een koor in Drenthe, waar hij oorspronkelijk vandaan komt. De gemeenschapszin en het plezier van het gezelschap dat hij vindt in de zang en muziek en het organiseren daarvan, geeft hem veel enthousiasme en energie: daarom is dat pendelen geen zware opgave.
Bijzondere voordrachten
In de recente geschiedenis van het tweehonderdjarig bestaan heeft het Herenkoor geen buitensporig grote optredens gehad, al hoopt Dick wel dat rondom het jubileum een keer samengewerkt kan worden met de andere vier koren in Rosmalen. In Drenthe wordt er een maandelijkse voordracht gegeven waarbij de kerk altijd vol zit. Dat zou voor het Herenkoor ook een keer mooi zijn, zeker op het moment dat er feest gevierd kan worden. Maar ook al is het Herenkoor dan in zekere zin altijd bescheiden geweest, op hun eigen manier geeft het met iedere zanguitvoering en het wekelijks optreden in de mis veel bijval.
Het Herenkoor bestaat voornamelijk uit leden van in de zeventig en tachtig jaar, wat de nodige uitdagingen met zich meebrengt. De leeftijd kan parten spelen doordat leden mentaal of fysiek niet meer fit genoeg zijn om mee te zingen en helaas komen er ook leden te overlijden. Maar in plaats van dat het koor krimpt, zoals je daardoor misschien zou verwachten, heeft het koor vorig jaar maar liefst vier nieuwe leden mogen verwelkomen!
“Ons koor is een heel hechte groep,” verklaart Dick. “We gaan eens per jaar samen een dagje erop uit en we bekommeren ons ook om elkaar. Zo behouden de leden een fijne groep om zich welkom bij te voelen en om nog allerlei moois uit het leven te halen.”
