Per 1 juli 2022 is Paul Janssen pastoor van de parochie Heilige Maria. Vanaf 1 januari 2022 was hij al, naast zijn functie in Deurne, administrator (waarnemend pastoor).
Na zeventien jaar Deurne viel het hem zwaar om afscheid te nemen van Deurne. Maar tegelijk is zeventien jaar ook lang voor een pastoor. “Ik ben nu 58 jaar. Wil ik nog wat ondernemen voor ik er te oud voor ben, dan is nu het moment. En deze mooie uitdaging kwam op mijn weg. Ik ben de bisschop dankbaar voor zijn vertrouwen.”
De grote Mariaparochie, die acht kerken telt, is volop in beweging. Janssen kan zijn ruime ervaring met betrekking tot parochiefusies hier goed inzetten. “Het is een avontuur om als parochie dicht bij de mensen te blijven, ook als een kerk verder weg is. Nabijheid en aanwezigheid zijn essentieel voor een geloofsgemeenschap.” Janssen heeft veel vertrouwen in het pastorale team en het parochiebestuur en is blij met de vele vrijwilligers die zich voor de parochie inzetten.
Pastoor Paul Janssen is in 1963 geboren in Roermond, studeerde bouwkunde aan de Technische Universiteit in Eindhoven. Daarna volgde hij de priesteropleiding in Kerkrade en Den Bosch. Bijzonder is dat hij zijn kerkelijke loopbaan in Den Bosch begon, toen nog bij plebaan Gerrit van de Camp, als medepastor in de Binnenstadparochie van Den Bosch en de Lucasparochie in Den Bosch Zuid. In 1996 werd hij pastoor in Goirle. Na negen jaar maakte hij de overstap naar Zuidoost Brabant. Daar was hij ook drie jaar tevens deken van het dekenaat Asten-Helmond.
In zijn eerste column voor de Nieuwsbrief schreef pastoor Janssen dit:
"Nu ik inmiddels zo’n twee maanden in Den Bosch, Rosmalen en Empel rondfiets merk ik dat ik steeds minder de navigatie op mijn mobieltje nodig heb om de weg te vinden. En bij de informatieavonden over het parochiebeleid viel me op dat ik toch al heel wat mensen van naam ken. Geleidelijk raak ik nog meer thuis dan ik me al voelde.
Was het beoogde beleid voor de parochie van de toekomst maar net zo duidelijk als de fietspaden die centrale lijnen door de gemeente vormen, breed, met voorrang voor de rijwielen. Je weet waar je naar toe gaat, de weg is gebaand. Zo is het niet met onze parochie. We zoeken naar wegen om ons geloof nieuw elan te geven in een snel veranderende samenleving. Dat er iets moet gebeuren, dat we niet zomaar verder kunnen gaan is duidelijk.
Maar hoe dan wel? Hoe kunnen we jonge mensen enthousiast krijgen voor de christelijke boodschap? We noemen het een Blijde Boodschap, goed nieuws. Maar stralen we het ook uit? Het gaat er niet om om ‘zieltjes te winnen’ of zoveel mogelijk mensen weer in de kerk te krijgen. Ik gun andere mensen die blijmoedigheid waarmee wij als christenen het leven aan kunnen.
Het is niet altijd ‘hallaluja’, maar op de een of andere manier kunnen we ons gedragen voelen. Door Jezus, die niet boven ons staat, maar naast ons en met ons mee leeft in het lief dat ons toevalt, het leed dat ons overkomt. Door Maria, die weet hoe mooi het leven kan zijn en ook hoe zwaar. Zij leeft met ons mee.
Zij zijn voor mij een richtingwijzer op het fietspad van mijn leven. Ik hoop ook op het uwe!"
