Openheid, goodwill en thuiskomen als belangrijke uitgangspunten in het priesterschap
Geoffrey de Jong, onze nieuwe kapelaan, heeft in zijn leven al heel wat afgereisd. Hij is geboren in Zuid-Afrika en woonde vanaf zijn zevende in Nederland. Zijn studie theologie en de priesteropleiding heeft hij ook op meerder plaatsen gevolgd: Tilburg, Roermond, Den Bosch en het Belgische Tongerlo. Nu verwelkomt Parochie Maria hem in het grote katholieke bolwerk van Den Bosch, nadat hij eerst diende in kleinere dorpsgemeenschappen. Maar ergens dienen of geweest zijn is natuurlijk maar één kant van een veel groter verhaal.
Een man van goed geloof
Wie Geoffrey vraagt naar de kern van zijn priesterschap krijgt een diepe, misschien wat onverwachte boodschap te horen. Natuurlijk laat hij zich leiden door zijn geloof, maar de mensen die hij daarin of zelfs daarbuiten ontmoet, vormen voor hem een hele belangrijke drijfveer.
“Het beeld van de kerk is de afgelopen jaren behoorlijk versteend,” merkt hij op. “Alsof priesters de hele dag door een rozenkrans bidden, tot iemand ons van de kerkbanken afroept. Maar ik doe veel meer dan bidden en preken. In een tijd waarin de meeste mensen niet veel met geloof bezig zijn, ben ik ook met heel andere dingen bezig. Het moet juist duidelijk worden dat de Kerk midden in de samenleving staat. Zo zijn we ook steeds meer zichtbaar tijdens momenten die niet per se met religie te maken hebben. Je moet je mengen in de maatschappij, gezellig met anderen een biertje drinken -jazeker, dat mag ik gewoon!- en elkaar als mensen vinden.”
Als echt mensenmens heeft Geoffrey daar geen moeite mee: hij gelooft in het goede van mensen en dat iedereen waarde en een plaats in de wereld heeft. Dat maakt hem een man van goed geloof: in God, maar ook in de alledaagse mens.
Boeddha’s boekenworm
Geoffrey groeide niet uitgesproken gelovig op. Hoewel hij een zekere basis van het geloof meekreeg als kind, was hij daar niet echt mee bezig. Tot hij als tiener ging nadenken over de grotere levensvragen en vraagtekens zette bij het materialisme. Bezit kon toch zeker niet het hoogst haalbare in het leven zijn, dacht hij. Als boekenworm had hij de hele bieb al uitgelezen en bij gebrek aan ander, nieuw materiaal kwam hij zo op de afdeling ‘spiritualiteit’ terecht. Zo las hij eerst boeken over Boeddha en het boeddhisme. Al snel volgen vele andere wereldreligies. Uiteindelijk bleek het Rooms-Katholieke geloof het beste bij hem te passen. Natuurlijk sprak de leer hem aan, maar Geoffrey voegt eraan toe: ‘Toen ik Rooms- Katholieke vieringen bij ging wonen, merkte ik dat ik niet de enige was die met soortgelijke vragen worstelde. Zo voelde ik me minder alleen, meer ergens thuis en meer ergens bij horen.”
Dat gevoel van een thuis hebben en ergens welkom zijn, neemt hij mee in zijn uitgangspunten voor het priesterschap.
Luisteren en samenkomen in het mens-zijn
Geoffrey vindt het belangrijk om goed naar mensen te luisteren, zodat ze zich onvoorwaardelijk gehoord voelen. In de ingewikkeldere kwesties rondom het geloof, maar ook daarbuiten. “Het is belangrijk om te beseffen dat we allemaal mensen zijn en daarin de gulden snede te vinden. Ook al ben je het met elkaar oneens, dat is nooit een reden om elkaar uit te sluiten of te verstoten.” Volgens Geoffey is het makkelijk om snel een oordeel klaar te hebben, maar is dat juist iets wat je moet proberen te vermijden. De kerk kan volgens hem een hele mooie rol spelen in het ontmoeten in het gevoel van anders-zijn. In Nederland zijn we relatief beperkt gelovig, dus kan het eenzaam voelen als je wel gelooft. Maar gevoelens van anders-zijn kunnen erg divers zijn. Daarin kan de kerk als bruggen proberen te slaan. “Mensen zijn tegenwoordig vaak zoekende in geloof of spiritualiteit,” legt Geoffrey uit. “Het is belangrijk om elkaar in die zoektocht te ontmoeten en te vinden in ons gedeelde mens-zijn. Daar kan het geloof dan een rol in gaan spelen, als dat zo mag zijn, maar mensen naar de kerk ‘lokken’ is nooit het uitgangspunt. Uiteindelijk gaat het er vooral om dat je met iedereen om de tafel kan zitten met een kopje koffie. Letterlijk, maar ook wat meer symbolisch. Zonder koffie praat het een stuk minder gezellig”.
De parochie Maria verwelkomt Geoffrey als kapelaan in onze gemeenschap. Hij komt graag langs voor een kopje koffie en een praatje om verder kennis te maken met de parochianen.
