Wie bent u?
Ik ben Jolanda de Wit, 56 jaar, een echte Empelse. Ook mijn ouders komen hier vandaan. Ik ben getrouwd, heb een zoon en een dochter en naast mijn werk, help ik mee met de doopvoorbereiding.
Naar welke kerk gaat u?
Naar de Landelinuskerk.
Wanneer gaat u naar de kerk?
Mijn ouders zijn heel gelovig. Zij gingen vroeger, en mijn vader nu nog, elke zondag naar de kerk. Tot ons zestiende moesten wij ook mee, of we nu op stap waren geweest of niet. Maar het was geen straf hoor. Toen ik een jaar of achttien was organiseerden we met een groepje ook de jongerenvieringen. Daarna ben ik er even tussenuit geweest tot de kinderen de kleuterleeftijd hadden, om vervolgens de kindernevendiensten te doen. Dan werden kinderen tijdens de viering op zondag meegenomen om te knutselen en op een kinderlijke manier met het thema van die zondag om te gaan. Rond de tijd dat mijn kinderen hun Eerste Communie mochten doen, vroegen ze bij mij de doopvoorbereiding en dat heb ik acht jaar lang gedaan. Ik moet zeggen dat ik niet meer wekelijks naar de kerk ga. Soms heb ik het nodig en soms ook niet.
Heeft u een bijzondere band met iemand of is er een bijzondere gebeurtenis geweest?
Pastor Piet de Jong is echt een inspirerende, lieve en aardige man. Toen hij hier kwam, werd net mijn moeder ziek. Hij is haar echt tot steun geweest. Na het overlijden van mijn moeder, bleef hij ook op woensdagochtend een kop koffie drinken met mijn vader. Mijn zussen en ik waren er dan ook altijd. Zodoende rolden we eigenlijk weer het vrijwilligerswerk van de kerk in. Mijn oudste zus is lector en ik heb ook weer de doopvoorbereidingen opgepakt. Piet mag van ons wel echt een grote pluim hebben. Hij heeft de hele parochie doen opleven.
Wanneer heeft het geloof u geholpen?
Vooral toen mijn moeder ziek was. En ook als het even niet lekker gaat, heb ik echt steun aan het opsteken van een kaarsje in de kerk. Ik heb veel met Maria. Het aansteken van een kaarsje geeft me toch een stukje rust. Alsof ik het niet alleen hoef te doen.
Hoe gaat uw omgeving om met het geloof?
Eerlijk gezegd weet niet iedereen dat ik zo betrokken ben bij de kerk. Mensen die zelf niet geloven, begrijpen dat niet altijd. Zij kijken alleen naar de schandalen. Die hebben het imago van de kerk natuurlijk heel erg beschadigd. Zelf heb ik soms ook wel vragen over bijvoorbeeld het nut van het celibaat en de manier waarop er tegen homoseksuelen wordt aangekeken. Mijn kinderen gaan bijvoorbeeld niet naar de kerk, maar ze hebben wel rituelen overgenomen. Ze steken in de kerk vaak wel een kaarsje op, of branden er één thuis.
Wat is voor u het mooiste van de Rooms Katholieke kerk?
Eigenlijk is het mooiste wat ik zie bij mijn vader en schoonvader: dat onvoorwaardelijke geloof. Dat is er bijna niet meer. Wat ik zelf het fijnste vind, is de verbondenheid met mensen in onze kerk. Ik vind het fijn als mensen zich hier thuis voelen. Pastor Piet werkt daar ook heel hard aan. Dat spreek me aan en daar staat het geloof voor mij ook voor: er voor elkaar zijn.
Leest u de bijbel?
Nee. Ik hoor het evangelie als ik in de kerk ben, maar zelf lees ik de Bijbel niet.
Als ik geen geloof had dan….
Het geloof hoort zo bij mijn leven, dat ik me een leven zonder geloof niet kan voorstellen. Net voordat Piet vroeg of ik weer bij de doopvoorbereiding wilde helpen, werd ik ook benaderd door De Zonnebloem. Ik twijfelde echt, maar toch koos ik voor de kerk want ik voel me betrokken bij de parochie. Het voelt goed om mijn steentje bij te dragen en het is een warme, prettige omgeving waar iedereen kan zijn wie hij of zij is, dat spreekt me aan. En dat is misschien bij het instituut kerk niet voor iedereen zo, maar wel hier in onze Landelinuskerk. Het geloof heeft me mijn hele leven steun gegeven en daar ben ik dankbaar voor.