De gemeenschap van de Anna Hintham is klein, maar betekent nog altijd veel voor de mensen die daar kerken. Jo en Leny Breuer zijn contactpersonen van deze kerk van Parochie Maria en zien nog altijd hoe een kerk een belangrijke rol kan spelen in het leven van mensen, ook als er veel veranderingen zijn en komen.
De Anna Hintham is op dit moment een mooie weerspiegeling van wat de Katholieke Kerk in Nederland doormaakt. De kerk vergrijst, waardoor de gemeenschap verkleint door het steeds vaker overlijden van de trouwe parochianen.
Toch komen er ook mensen uit het buitenland, of vinden mensen hun grote liefde die uit een regio of gezin komt waar het geloof een grote rol speelt. En dan blijft er toch aanwas komen.
“Zo hadden wij in 2023 acht meer kinderen gedoopt dan dat er parochianen overleden. Het ging om 16 doopsels en 8 uitvaarten. Er zit in zekere zin ondanks alles dus toch nog groei in de Anna Hintham,” lacht Jo.
In het geval van de Anna Hintham is de groei helaas echter niet genoeg om te voorkomen dat de kerk binnenkort toch zal sluiten. Dat stemt de parochianen en meneer en mevrouw Breuer droevig. “Maar wij, en ook de parochianen weten dat het niet anders kan. Het is nu eenmaal te kostbaar om voor ongeveer twintig tot vijfentwintig mensen een hele kerk open te houden,” zegt Leny. Maar gelukkig kent onze kerk ook nog vele parochianen die via de gezinsbijdrage steunen.
“Iedereen zoekt nu naar een nieuwe plek om te gaan vieren. Soms gaat dat goed, maar meestal blijft dat lastig. De meeste mensen in de gemeenschap zijn slecht ter been en niet iedereen voelt zich in een ander gebouw thuis. We zetten nu wel in op een continuering van de seniorenviering die we ook vanaf januari 2026 eens per maand willen houden.”
Want dat het geloof en gemeenschap door een aankomende sluiting niet minder belangrijk worden, mag duidelijk zijn: er is nog altijd een hardwerkende vrijwilligersgroep actief die iedere vrijdag samenkomt en de parochianen die nog wel naar de kerk komen, doen dat heel trouw. Als iemand op zondag niet in de kerk zit, weet Leny al bijna zeker dat diegene ziek is: “want anders krijgen we de afmelding van tevoren wel. Want de gemeenschap is hecht: iedereen weet wat er in elkaars leven omgaat.” Is iemand er onverhoopt twee weken niet, dan belt Leny ook altijd even op om te kijken of alles wel in orde is. Zo zorgt iedereen goed voor elkaar.
Als de sluiting van de Anna Hintham straks een feit is, vertrouwen Jo en Leni erop dat alles goed is afgehandeld, ook al moet er nu nog van alles gebeuren. Zij zullen zich zelf in ieder geval niet snel gaan vervelen. Leny is nog actief voor allerlei vrijwilligersinstanties en het echtpaar kijkt uit naar het feest dat ze binnenkort gaan vieren. Ze combineren hun verjaardagsfeesten en vieren dan dat ze dit jaar allebei 80 jaar worden. Wij hoeven dus niet te vrezen dat ze snel achter de spreekwoordelijke geraniums verdwijnen.
Jo en Leny, dank voor jullie inzet voor de Anna Hinthamkerk!
