Een aantal jaren geleden vierde onze parochie het veertigjarig bestaan van de Laurentiuskerk. Kort daarna werd het zilveren ambtsjubileum gevierd van diaken Jan Renders. Wie beide vieringen bijwoonde heeft het zeker ervaren: de Laurentiuskerk vormt het huis van een levende geloofsgemeenschap, die elkaar in goede en slechte dagen vasthoudt in oprecht vertrouwen naar de toekomst. Er is in dat jaar geschreven en gesproken over de Laurentiuskerk. Zowel bij het 25-jarig als bij het 40-jarig bestaan is een boekje verschenen waarin de geschiedenis uitvoerig is beschreven. We nemen er hier enkele hoogtepunten uit.

22 oktober 1961 kreeg de assistent van de Lambertusparochie, Piet Verstegen, een brief van bisschop Bekkers, waarin de oprichting van een nieuwe parochie werd bevestigd in een Rosmalense wijk die begrensd werd door de spoorlijn en de weg 's-Hertogenbosch-Nijmegen. Na veelvuldig overleg met het gemeentebestuur en de drie al bestaande kerkbesturen (Lambertus, Bernadette en Anna) werd als naam van de nieuwe parochie gekozen voor Laurentius. Na een verblijf in diverse locaties in de wijk Molenhoek werd op 30 april 1972 het typische kerkgebouw ingezegend door bisschop Jan Bluijssen. Geheel in de sfeer van die tijd was gekozen voor een sober gebouw in Bossche School-stijl. Het gebouw nodigt uit tot vieringen waarin het vooral om de gemeenschap van gelovigen gaat. Daarom zijn er ook diverse ruimtes in het gebouw waarin naar hartenlust voorbereid, geknutseld, vergaderd en gestudeerd kan worden. Een ruime bar zorgt ervoor dat er ook ruimte is voor ontmoeting. Natuurlijk verscheen er ook al snel een lagere school. De Laurentiusschool. Die werd spoedig vergezeld door een tweede katholieke school, de Godfried Bomansschool.

Vanaf het eerste begin werden de parochianen volop betrokken bij het parochiegebeuren. Een assistent van pastoor Verstegen, pater Jan van Berkom, bracht zijn medegelovigen bij dat ze hun eigen verantwoording moesten nemen en samen kerk vormen. Die uitdaging hebben de kerkbezoekers van toen, en nu nog steeds, enthousiast aangenomen. Diaken Jan Renders, die eind 1989 in de Laurentiusparochie kwam werken, voelde zich als een vis in het water bij die visie. Hij drukt nog steeds een stempel op de Laurentiusgemeenschap en later ook op de Bernadettekerk in Maliskamp en de Lambertuskerk. Later kwamen achtereenvolgens de pastores Kuppers en Van der Gulik. Tussendoor waren er ook 'pastoorloze' perioden, maar pastor Jan Schepers van de Lambertuskerk, pater Ton Scheer, pastor Pulles en diverse vaste invallers zorgden samen met liturgiegroepen en koren voor veel inspirerende vieringen. De vele vrijwilligers in diverse werkgroepen vonden er hun motivatie.

Toen de Bernadettekerk in Maliskamp werd gesloten deed dat veel mensen pijn, maar gelukkig vonden veel Maliskampers een veilige haven in de Laurentiuskerk, die toen de naam Parochie Heilige Bernadette-Heilige Laurentius kreeg. In 2008 volgde een nieuwe voor-de-hand-liggende fusie met de Lambertusparochie. Als naam werd gekozen voor Birgittaparochie, vooral omdat er een aanwijsbare band bestond tussen deze Zweedse heilige en Rosmalen. Tenslotte werd de Laurentius verenigd in de grote huidige Mariaparochie. De enthousiaste pastor Robert van Aken vormde samen met diaken Jan Renders het gezicht van de Rosmalense kerken, gesteund door een leger van vrijwilligers, die zich niet alleen bezig houden met binnenkerkelijke zaken, maar ook gericht zijn op mensen die onze aandacht hard nodig hebben. Pastor Robert van Aken werd later opgevolgd door de huidige kapelaan Gideon van Meeteren.