Ze is gearriveerd: Luce heeft haar pelgrimstocht vanuit Rome naar Den Bosch voltooid! Nu kunnen wij aan onze pelgrimstocht van hoop beginnen. Want dat is het thema van het Heilig Jaar dat onlangs begonnen is.
Het Vaticaan presenteerde haar mascotte Luce al in oktober, maar het duurde even voordat zij de wereld rond kon gaan. Ik kon niet wachten om haar te bestellen, afgelopen donderdag kwam zij aan.
Luce is een modern poppetje, dat je misschien niet direct verwacht van de oude Kerk. Maar zelfs de kerk gaat af en toe met de tijd mee.
Luce is een meisje. Haar naam betekent ‘licht’. Zij draagt een gele regenjas, die haar beschermt tegen de stormen van het leven. De kleur geel zal niet toevallig zijn. Het is ook (met wit) de kleur van de Vaticaanse vlag. Haar laarzen zitten vol moddervlekken: de levensweg is niet altijd gemakkelijk. Ik zie er ook een oproep in om juist de modder, de vuilmakende en rauwe kanten van het leven niet uit de weg te gaan. Ik hoor er paus Franciscus in die oproept naar buiten te gaan en de meest kwetsbaren op te zoeken en te helpen.
Om haar hals draagt Luce een kruisje aan een kralenkrans. Is het een rozenkrans? Die draag je doorgaans niet om je hals, maar het kan wel praktisch zijn om hem niet kwijt te raken en altijd bij de hand te hebben. In haar hand geeft zij een staf, een pelgrimsstok om het evenwicht te bewaren als de weg moeizaam is.
Luce is een pelgrim, altijd onderweg. De schelpen – Sint-Jacobsschelpen – die in haar ogen glinsteren bevestigen dit. Zij gaat onbevangen de wereld tegemoet, haar ogen groot en wijd open, zoals dat in de Japanse manga-stijl gebruikelijk is. Blauwe ogen, ontwapenend en stralend.
Ik moest denken aan dat prachtige gedicht van Charles Péguy over ‘Het kleine meisje hoop’. Een klein fragment eruit:
“Want het is dat kleine meisje hoop
- ,je ziet het zwak zijn, bang zijn, beven,
je denkt soms dat het zo onooglijk is ¬
het is dat kleine meisje hoop
dat de mensen zien laat, zien soms even,
wat in het leven mogelijk is.”
Ik hoop dat Luce ons dit Heilig Jaar een verrassende, ontroerende, prikkelende, bemoedigende, hoopvolle weg wijst op onze pelgrimstocht door het leven.
pastoor Paul Janssen
Klik hier om het hele gedicht ‘Het kleine meisje hoop’ te lezen.
