Sint Brigida
In de etalage in het Parochiecentrum is Sint Brigida (ofwel Saint Brigid) te zien. Zij is Ierlands nummer één vrouwelijke heilige.
Ze wordt rond het jaar 453 geboren als dochter van een heidens stamhoofd en zijn christelijke slavin. Als kind zorgt ze voor haar vaders veestapel en helpt met melken en karnen. Brigida raakt al jong gefascineerd door het christendom dat Sint Patrick predikt. Ze kiest daarom voor een leven als religieuze. Wanneer de bisschop haar de sluier geeft, gebeurt er echter iets vreemds. In plaats van het gebruikelijke gebed spreekt hij een wijdingsgebed voor bisschoppen over haar uit. Hij weigert dit ongedaan te maken want, zo zegt hij: “God zelf heeft Brigida deze buitengewone eer geschonken.”
Brigida vestigt zich op een plek in het oosten van Ierland. Haar nederzetting krijgt de naam Kildare, wat ‘kerk van de eik’ betekent. Daar groeit haar gebedshuis uit tot een invloedrijk dubbelklooster voor mannen en vrouwen. Als abdis staat Brigida sterk. Ze heeft grote politieke invloed en staat bekend om haar goede adviezen. Maar Brigida’s compassie met de armen raakt de harten het meest. Daarom wordt ze Muire na nGael (‘Maria van de Ieren’) genoemd.
Ze sterft op 1 februari 524, dit jaar precies 1500 jaar geleden.
Brigida’s sterfdag valt samen met het Keltische seizoensfeest Imbolc, dat de vroege lente inluidt. Het land ontwaakt uit haar winterslaap, sapstromen komen langzaam op gang en de eerste lammetjes worden geboren. Dit feest van licht en vruchtbaarheid vieren we nu als Maria Lichtmis op 2 februari.
Saint Brigid's Cross
In Ierland is het de gewoonte om de vooravond van haar feestdag een strokruis te vlechten, een Saint Brigid’s Cross. Dit kruis beschermt huis en haard tegen onheil. Het wordt meestal boven de voordeur of aan de dakspanten gehangen.
In Nederland vinden we Brigida onder de rivieren terug als patrones van het vee. Soms zie je nog devotiebeeldjes in oude boerderijgevels. Vaak is ze afgebeeld met een abdissenstaf in haar hand en een koe aan haar voeten.