In de etalage van het Parochiecentrum staat deze maand een Heilig-Hartbeeld uit het Sint Janscentrum. Komende vrijdag is het hoogfeest van het Heilig Hart. Mij spreekt dat aan, omdat ik in mijn jeugd heel vaak te vinden was in de Roermondse Heilig Hartkerk. Het Heilig Hartbeeld prijkt er prominent boven in het hoogaltaar. En ook in de scharnierende panelen is Jezus met zijn warme hart aanwezig. Op het rechterpaneel is de apostel Tomas te zien die de wond van de doorboorde zijde van Jezus mag voelen.
In het linker paneel knielt Maria Margaretha Alacoque als zij een visioen ontvangt van Jezus met een zichtbaar hart op zijn borst. Zij verlangde al in 1675 dat er een feestdag ter ere van het Heilig Hart zou komen. Maar pas in 1854 verleende paus Pius IX officiële goedkeuring aan de Heilig-Hartverering. Hij verklaarde ook dat voortaan de maand juni de Heilig-Hartmaand zou zijn.
Thuis had ik een Heilig-Hartbeeld staan dat nog van mijn oma en opa is geweest. In de meeste huizen stond zo’n beeld. Helaas zat de plank waarop het stond niet vast aan de muur, waardoor op zeker moment plank en beeld tegelijk naar beneden kwamen. Het gips lag onherstelbaar in gruzelementen.
Wat mij bijgebleven is, is dat de pastoor in Roermond vaak over het hart van Jezus sprak. Een hart dat groot is, ruim, dat open staat voor alle mensen, net als zijn uitgestrekte armen ons omarmen.
We verbeeldden dat ooit voor een eerste communieviering, waarbij de vanuit een grote witte hostie stralen liepen naar de silhouetten van de communicanten, die samen een hart vormden. Wij mogen ons laven aan Jezus’ onmetelijke liefde voor God en de mensheid en proberen die liefde gestalte te geven in onze eigen omgeving. En we bidden met de woorden die op een oude koperen kandelaar in de Sint Cathrien staan: “O zoet hart van Jesus, wees ons en onze kinderen genadig”.
pastoor Paul Janssen
