“Je kunt wel zeggen dat ik de vaste kerkgangers bij naam ken”
Roweno Heijmans (27) is een bekend gezicht in de Annakerk in Hintham. Toch was dat niet vanzelfsprekend. Niemand uit zijn familie ging naar de kerk, behalve zijn overgrootmoeder. Toen hij een jaar of veertien was, is hij een keer meegelopen. “En toen ben ik blijven plakken.”
Ja, hij was wel gedoopt en ook had hij zijn Eerste Communie gedaan, maar kerkgangers waren ze niet bij Roweno thuis. “Op mijn veertiende zat ik niet lekker in mijn vel, ik voelde me soms een vreemde eend en in de kerk hoorde ik de boodschap van hoop. Ook was ik onder de indruk van de eerbied waarmee de mis opgedragen werd. Dat heeft me ertoe aangezet om terug te komen.”
Hij ging met zijn overgrootmoeder mee en raakte in gesprek met pastoor Uijttewaal, die inmiddels overleden is. “Het klikte wel en ook kon ik goed overweg met de pastoraal werker en broeder Marinus. Zij dachten op een gegeven moment: we maken die jongen misdienaar. Ik had eigenlijk geen idee. Ik ben er voorzichtig ingerold en leerde steeds meer.”
Vis in het water
Roweno vond het prettig om op die manier bij te dragen. “De mis wordt er mooier en plechtiger van.” In de rol van acoliet en rector groeide hij vanzelf. “Het kerkbezoek is hier rap teruggelopen en een aantal van de lectors konden niet meer. Het begon ermee dat ik af en toe inviel en nu ben ik al tijden de vaste lector op zondag. Je kunt wel zeggen dat ik de vaste kerkgangers inmiddels bij naam ken,” lacht hij.
Hoewel hij zich als een vis in het water voelde in de kerk, koos hij niet voor de studie theologie. “Nee, dat lag niet echt voor de hand. Ik wilde ook graag uitzicht op een baan. Dus dat ik econometrie ging studeren was ook vanuit pragmatische overweging.”
In 2017 studeerde hij af. “Het was een hele leuke studie. Een mix van economie en econometrie. Als je aanleg hebt voor wiskunde, is het vooral leuk om te doen. Ook hard werken hoor, maar als je weet wat je doet, is alles makkelijk.”
Uppsala
Nu heeft hij zijn proefschrift afgerond en is hij gepromoveerd. “Mijn proefschrift ging over het toepassen van economische en wiskundige methodes op milieugerelateerde vraagstukken en het beleid dat je vervolgens toe kunt passen.” Dat mag hij even uitleggen. “Kijk: het terugdringen van de Co2-uitstoot is een duidelijke doelstelling, maar ook dan volgt de vraag: hoeveel minder? En is het niet duurder? Er staan veel onzekerheden tegenover. Wiskunde kan goed omgaan met onzekerheden. Vaak wordt het milieubeleid gestuurd op gevoel, dus wilde ik kijken of het beter zou zijn als het door de wiskunde gestuurd zou worden.”
En dat was zo. Zijn onderzoek heeft effect. Ook voor hemzelf, want hij werd opgemerkt door de universiteit van Uppsala in Zweden. “Ze schreven mij aan of ik daar wilde komen werken.” En dat houdt in dat Roweno afscheid neemt, voorlopig in ieder geval, van onze parochie.
“Ik heb wel vooraf uitgezocht of er een katholieke kerk was in Uppsala, want Zweden is een Luthers en geseculariseerd land. Toevallig blijkt er een hele actieve parochie te zijn met elke dag een viering en biechtgelegenheid. Ook in Tilburg ging ik elke dag naar de mis, dus dat zal ik daar ook blijven doen.”
Hij zal de kerkgemeenschap wel gaan missen. “We zijn, zeker met de vrijwilligers, vrienden van elkaar geworden. Daar wil je geen afscheid van nemen. Ook mijn ouders en familie vinden het lastig, maar gelukkig is het niet ver weg. Bovendien vinden ze het ook goed voor me.”
