Op een zaterdagmiddag in juni 1964 was ik in het Casino, zoals het Theater aan de Parade toen heette. Bisschop Bekkers was de spreker. Hij kwam spreken over het Tweede Vaticaans Concilie. Daar stond hij in zijn eentje op het grote podium, de zaal was afgeladen vol en buiten stonden luidsprekers voor de mensen die niet binnen konden.
Het was doodstil, zijn woorden maakten diepe indruk: ze kondigden een nieuwe tijd aan en hij sprak met groot gezag. Wat een gelijkenis met het optreden van Jezus deze zondag.
Dat zit zo: Jezus treedt op als gastspreker in de synagoge van Kafarnaum. Het is doodstil, de mensen hangen aan zijn lippen. Jezus spreekt met groot gezag en zijn woorden maken diepe indruk. De mensen riepen: "Dat is een nieuwe leer, zo heeft nog nooit iemand gesproken!"
De mensen voelden aan zijn manier van spreken dat Jezus eerbied en groot respect had voor mensen, dat Hij mensen niet wilde neerdrukken door beklemmende wetten en voorschriften, maar dat Hij de mens uit hun knellende greep wilde bevrijden. Hij onderrichtte de mensen als iemand met gezag, zo hoorden we in de evangelielezing.
Dat Jezus met gezag spreekt is niet zonder betekenis, want er is een groot verschil tussen macht en gezag. De mensen waren overheersing en machtswoorden gewend. Macht kun je hebben of grijpen, gezag krijg je alleen als je iets te zeggen hebt, als je doet wat je zegt.
En zo was Jezus, want Hij voegt de daad bij zijn woord. Niet voor niets noemt de evangelist Johannes Hem ‘het vleesgeworden woord!’
Nu bevond er zich een man in de synagoge. Deze man was in de macht van een onreine geest, tegenwoordig zouden we zeggen in de macht van een of andere vorm van ernstige verslaving. Ze brengen de man bij Jezus. Hij is flink in de war en schreeuwt het uit. Jezus maakt hem weer gezond en laat zien dat God de macht heeft over alle kwade machten in het leven.
Zo verkondigde Jezus in de genezing van deze zieke zijn nieuwe leer en wordt duidelijk dat Jezus niet voor niets Heiland - dat is een oud woord voor heelmeester - wordt genoemd.
Jezus blijft mensen boeien, omdat Hij in ons oproept wat in het hart van ieder mens onbewust leeft aan goedheid, liefde en sociale inzet. Hij kan daarom na tweeduizend jaar ook óns blijven boeien, omdat Hij waarden in ons oproept die altijd actueel blijven. Waarden die alles te maken hebben met onze worsteling om vrede en gerechtigheid, om onze strijd voor een betere wereld.
Pastor Piet de Jong
