Het evangelie van deze zondag schetst een scene die zich een paar dagen voor Goede Vrijdag afspeelt. Een grote menigte feestgangers was naar Jeruzalem gekomen en trok Jezus met palmtakken tegemoet. Maar Jezus weet dat er ook een andere werkelijkheid is. "Mijn uur is gekomen", zegt Hij.
Meteen daarop verduidelijkt hij met een beeld uit de natuur de weg die hij moet gaan: "Als de graankorrel niet sterft, brengt hij geen vruchten voort." Het zijn woorden van een mens die blijkbaar door een stikdonkere tunnel is gegaan, woorden van iemand die een verschrikkelijke strijd heeft gestreden. Als zo iemand zegt: "als de graankorrel niet sterft, brengt hij geen vruchten voort", dan is zo'n getuigenis adembenemend.
Immers in de kiemkracht van het zaad liggen onvermoede mogelijkheden. Zo’n zaadje is klein en nietig, maar er kan iets groots, iets moois uit groeien. Maar dan moet het wel eerst die donkere aarde in! Dan pas kom je als mens voorgoed aan het licht. Jezus is zich daarvan bewust.
Het is in deze, soms gladde, wereld dat ons die stille weg van de graankorrel wordt voorgehouden als een model van gelukkig makend leven, waarin ons het kruis wordt getoond als een niet te omzeilen werkelijkheid in het menselijk bestaan.
Het kruis met daarbij het voorbeeld van een jong en goddelijk mens die niet in een boog om het kruis is heengelopen, maar dat kruis met een bloedend lijf zelf heeft gedragen. We mogen respect hebben voor al diegenen die dat kruis in onze wereld nog altijd met Hem meedragen.
Want daartoe roept Jezus ons op: ervoor te zorgen dat wij de moed hebben het kruis van zoveel mensen in deze wereld ook een beetje mee te dragen. Dat is het immers wat Jezus bedoelt met: "Wie zijn leven bemint verliest het, maar wie zijn eigen leven in deze wereld betrekkelijk stelt, zal het ten eeuwige leven bewaren". (Johannes 12:24-26)
Mijn uur is gekomen. Die uitdrukking ‘het uur’ heeft iets dreigends, maar ook iets triomfantelijks. Jezus wijst naar de weg die Hij moet gaan. Het is voor Hem de enig begaanbare weg. Het is de weg van de liefde, die voert naar elkaar en in elkaar naar God. Als Jezus zelf door die strijd is heengegaan, komt Hij met een paar levenswijsheden die indruk maken. Hij wijst op de lichtplekken in de volmaakte duisternis wanneer Hij zegt: "Als de graankorrel niet sterft, brengt hij geen vruchten voort." Zonder Goede Vrijdag geen Pasen.
Pastor Piet de Jong
