Op de grafzerk van het graf van mijn ouders staat deze tekst gegraveerd: "Die in Mij gelooft, zal leven in eeuwigheid". Het is de tekst die u komende zondag ook zult horen in de evangelielezing. De tekst roept bij mij vragen op.
Want wat is eigenlijk eeuwigheid? Is dat uitgerekte tijd? Dat is het m.i. niet. Eeuwigheid is juist het tegenovergestelde van tijd en dus kan ik me er niets bij voorstellen; ons leven wordt bepaald door de tijd: gisteren, overmorgen, lang geleden, in de toekomst, 001-ste seconde enz. Eeuwigheid is een begrip dat niet te definiëren valt. Maar wat kan Jezus dan bedoelen?
En dan “wie in Mij gelooft...” Hoe zit dat dan met al die mensen die NIET in Jezus geloven? Vallen die buiten de boot? Maar Jezus is toch gekomen voor álle mensen? Hij zal toch niemand uitsluiten, denk ik.
Nog een vraag: wat betekent het dat je in Jezus gelooft? En hoe doe je dat? Daar kan ik hooguit iets over zeggen vanuit mijn eigen overtuiging. In Jezus geloven heeft voor mij weinig te maken met regeltjes of verboden. Geloven heeft voor mij iets te maken met de manier waarop ik in het leven wil staan. Mijn levenshouding heeft alles te maken met de manier van leven van Jezus.
En dan zie ik een mens die zichzelf voorbij liep om ELK ander mens gelukkig te maken; Hij liet er zichzelf zelfs voor aan een kruis slaan. Zo ver zal ik wel niet gaan, maar dat anderen belangrijker zijn dan ikzelf, dat streef ik wel na. En sorry als me dat niet altijd lukt.
Wie in Jezus gelooft is dus m.i. een mens met HART voor anderen in navolging van Jezus. En mensen met hart voor anderen vind je ook buiten onze kerkgemeenschap. Van al die mensen zegt Jezus: ze zullen leven in eeuwigheid. Zou dat kunnen betekenen dat zulke mensen nooit weg zullen vallen uit Gods liefde? Misschien betekent eeuwigheid wel dat je geborgen bent bij God; tijd speelt daar geen rol.
Hoe ziet u dat zelf trouwens?
Jan Schepers, emeritus pastor
