Er zijn doemdenkers onder ons. Ze zeggen dat het einde van de wereld eraan zit te komen, want zo’n pandemie kan toch niet zómaar ontstaan. En denken ze nou écht dat ze het klimaat nog onder controle kunnen krijgen? Nee, de wereld spoedt zich duidelijk naar de ondergang. En dus vragen die mensen zich af: wat heeft het leven voor zin; waarvoor leef ik eigenlijk?
Op zich vind ik dat een zinnige vraag. Als je geen doel hebt om voor te leven, dan kan het leven je zwaar op de maag liggen. Maar een andere moet aan deze vraag vooraf gaan. Waartoe ben ik in dit leven geróepen? Er is een kerklied dat de volgende regels kent: “roept God een mens tot leven
-wie weet waarom en hoe-,
hij moet zichzelf prijs geven, hij leeft ten dode toe”.
Deze regels zeggen niet dat wij ten dode gedoemd zijn, maar zeggen dat wij geroepen zijn om te leven voor een ander, ook al kóst het ons het leven… “hij leeft ten dode toe!” Als je dat als de roeping van je leven ziet, dan heb je meteen ook de zín van je leven te pakken. Jezus zelf zag zich in zijn leven geroepen om er te zijn voor wie dan ook; voor mensen had Hij alles over, zelfs zijn leven. De roeping in zijn leven was daarmee ook de zín van zijn leven geworden. Als je vraagt “wat is mijn roeping in mijn leven?”, dan heb je nooit meer last van doemdenken, want dan heeft je leven altijd zin, tot op de laatste dag die je gegeven wordt.
Ik denk dat je deze gedachte moet meenemen als je komende zondag naar het evangelie luistert, want Jezus zegt daar dat de zon zal verduisteren alsook de maan; en de sterren zullen naar beneden vallen. Met de kennis van nu weten we dat de zon nog wel een paar jaar licht en warmte zal geven (zo’n 5 miljard jaar), dus de woorden van Jezus mag je wel met een paar korreltjes zout nemen. Maar gelijk heeft Jezus tóch, want ooit komt er een eind aan het aardse bestaan. Zeker komt er een eind aan je eigen aardse bestaan.
Is dat iets om aan doemdenken te doen? In het evangelie van zondag wijst Jezus op het uitbotten van de vijgenboom; dan kondigt een andere tijd aan. Hij zegt daarmee tegen ons, dus ook tegen jou dat jouw einde toch niet hét einde is. Er komt nog wat achteraan. Wat? Dat ligt verborgen in Gods hand. Wij, christenen, hoeven/mogen geen doemdenkers (te) zijn. We zijn geroepen om er te zijn voor elkaar; dat is de zin van ons leven. En daarna? Durf maar te vertrouwen op God, Hij houdt van jou. Wie laat zijn geliefde in de steek?
Jan Schepers, emeritus-pastor
