“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan”.
Deze tekst staat op een muur in Kindcentrum de Terp, waar ik binnenkort weer bijbelles zal gaan geven aan kinderen van groep 6 t/m 8. Ik vond dit een heel pakkende tekst en ik dacht meteen aan onze parochie. Dit is niet alleen een tekst voor kinderen op een basisschool, maar voor iedereen.
Vorige week was er een bijeenkomst in de Lucaskerk met fr. Melon over parochievernieuwing. Meerdere parochianen zijn hier naartoe gegaan en er zijn veel handvatten aangereikt. Eén daarvan is van toepassing op deze tekst: dat we in de Kerk altijd op zoek blijven gaan naar nieuwe uitdagingen. Ook paus Johannes Paulus II heeft een keer gezegd dat we geen angst moeten hebben en onze harten moeten openen voor Christus, inderdaad wijd open zetten voor Christus en zijn liefde.
Het is belangrijk dat we ons openstellen voor de liefde van God, maar belangrijk is ook dat we de deuren (van de kerk) openzetten voor anderen. En gelukkig wordt hier gehoor aan gegeven in onze parochie: we treden naar buiten om de liefde van Christus te brengen naar mensen die God kennen of niet kennen of Hem niet meer zo goed kennen. Hoe mooi is het dat er weer bijbelles gegeven wordt op een school, dat er bassischolen tijdens de kerstperiode naar de Lambertuskerk komen in verband met de kerststalbezoeken. In januari zal er ook weer een Alphacursus plaatsvinden, zodat mensen in contact kunnen komen met het christelijke geloof.
Bij veel initiatieven kun je je afvragen of het wel gaat werken, of het wel zin heeft en of hier überhaupt tijd in gestoken moet worden. Bij veel initiatieven die plaatvinden is er aanvankelijk zo gedacht, maar gelukkig zijn er altijd parochianen geweest die het toch wilden proberen…en vaak met succes.
De deuren opzetten van de kerk, mensen in contact laten komen met Christus. Dit is elke keer weer een mooie uitdaging en gelukkig zijn er veel nieuwe initiatieven die plaatsvinden.
We kunnen ons focussen op het verleden, op de dingen die niet goed waren, de misstanden en dat moeten we zeker niet vergeten of uit de weg gaan en troost bieden waar we kunnen, maar aan de andere kant is het belangrijk dat we niet verzuren en in het verleden blijven, maar vooruit kijken, naar alle mooie gebeurtenissen die er nu plaatsvinden. En dit mag ons ook vertrouwen en moed geven. Laatst vond de eerste bijeenkomst plaats van de communicanten. Het was prachtig om aan het einde van de viering te zien hoe enthousiast iedereen was: de communicanten, maar ook de ouders en parochianen.
Laten we nooit ophouden Zijn liefde in deze wereld te brengen, naar nieuwe initiatieven te zoeken, ook als deze misschien niet altijd werken, zodat we trots kunnen en mogen zijn op ons mooie geloof en dit ook delen met anderen.
Kapelaan Gideon van Meeteren
