De dag, dat ik dit artikel schrijf, is 29 juni. Deze dag viert de Kerk het feest van de grote apostelen Petrus en Paulus. Zij zijn vooral verbonden met de stad Rome, waar zij beiden zijn gestorven. Overal in Rome worden zij beide afgebeeld. Petrus wordt altijd afgebeeld met sleutels, want hij kreeg de sleutel van het Rijk der hemelen. Paulus draagt altijd een evangelieboek en een zwaard, waarmee hij om het leven is gebracht. Petrus behoorde bij de eerste volgelingen van Jezus, terwijl Paulus zich pas later bij hen aansluit en dan ook apostel wordt genoemd.
De apostelen Petrus en Paulus worden op 29 juni altijd gezamenlijk herdacht en dat is niet voor niets! Het waren twee heel verschillende mensen en tóch een goed koppel, die aan het begin stonden van het christendom.
Petrus leidde de eerste christengemeenschappen in eigen land, in Palestina; en Paulus trok het hele middellandse zeegebied rond om overal een begin te maken met het christendom. Paulus was een groot denker, een gestudeerd iemand, een intelligent theoloog. Petrus was ongeletterd, een visser van gewone komaf, met het hart op de tong en onstuimig van aard.
Petrus en Paulus: twee heel verschillende karakters, twee heel andere visies en dus botsten die twee nogal eens. Maar van één ding waren ze allebei zeker: Jezus van Nazareth is de Christus, de Gezalfde, de Zoon van God, met een bevrijdende en blij makende boodschap voor alle mensen. Zó vertelt het feest van Petrus en Paulus een beetje dat mensen en meningen verschillen en dat zij tóch samen de Kerk vormen. Je ziet: het is zo oud als de Kerk!
29 juni – feest van Petrus en Paulus – wij vieren dat heel verschillende mensen, karakters, heel verschillende volkeren en culturen samen Kerk zijn; en je bent geen slecht lid van die kerk als je hardop vragen stelt en voor je mening durft uit te komen. Je stem laten horen, voor je mening uitkomen: het is van vitaal belang….ook vandaag….ook in de Kerk.
Tenslotte zijn beiden, Petrus en Paulus, grote missionarissen, volgens de overlevering min of meer gelijktijdig gestorven in Rome en wel tijdens de eerste christenvervolgingen. Petrus werd gekruisigd met zijn hoofd naar beneden, want hij wilde niet hetzelfde als Jezus gekruisigd worden. En Paulus werd buiten de stad Rome onthoofd. En toen zijn ze begraven: Petrus aan de voet van de Vaticaanse heuvel. Boven zijn graf is de Sint Pieter gebouwd, de kerk van de Paus.
De paus is de opvolger van Petrus, de eerste paus. “Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal Ik de kerk bouwen”. Paulus is begraven buiten de muren van het toenmalige Rome en wel aan de weg naar Ostia. De prachtige basiliek ‘Paulus – buiten – de – muren’ is op zijn graf gebouwd.
29 juni, wij vieren het belangrijkste feest van Petrus en Paulus, twee machtige getuigen van Jezus en Zijn Blijde Boodschap. Zij hebben Jezus’ opdracht om de eenheid onder elkaar als christenen te bewaren in onderlinge liefde, ten einde toe vervuld. Zij hebben het beiden op hun eigen manier gedaan. Hun leven is voor ons een voorbeeld en een uitdaging tegelijk en wel nú, in deze tijd, in deze wereld waarin wij leven.
Jan Renders, emeritus-diaken